Na het voltooien van een missie om informatie te verzamelen achter vijandelijke linies, ging je via geheime paden terug naar de locatie van je troepen. Hiervoor werd speciaal het donkere tijdstip van de dag en het pad langs de moerassen gekozen. De duisternis omhulde geleidelijk het pad, en bovendien naderde de mist, je bewoog je langs het pad, een stap naar links of naar rechts kon fataal worden, omdat er in de buurt onbegaanbare moerassen waren waar je voor altijd spoorloos kunt verdwijnen. Maar hier in de verte verschenen de ruïnes van een dorp, niemand heeft daar lange tijd gewoond, aangezien het front er zonder medelijden doorheen liep en alleen de verkoolde overblijfselen van houten gebouwen achterliet. Zuchtend van opluchting stapte je op vaste grond en was je mentaal al op het hoofdkwartier, toen plotseling een schaduw zich scheidde van een van de huizen en naar je toe bewoog. Nadat je het machinegeweer had opgeheven, bereidde je je voor om te schieten, maar het silhouet stopte niet, maar bewoog steeds sneller. Oh mijn god, dit is een dode man en je begon verwoed te schieten. Je moet overleven in deze nachtmerrie, anders word je opgegeten, het blijkt dat deze zombie hier niet alleen is in Killed and Eaten.
